De laatste lange rit

Wat er in de Afrikaanse lucht zit weten we niet maar we zijn elke dag vroeg wakker, aan de bedden kan het niet liggen want tot nu toe waren die allemaal dik voldoende. Vandaag zijn het de vogeltjes die ons vroeg wakker fluiten, Claud gaat er al snel uit om nog wat foto’s te maken van de opkomende zon, waar wij gewend zijn dat de zon ondergaat in de zee, komt hij hier op uit de zee, met de mooie groene omgeving waar wij ons bevinden levert dat mooie plaatjes op.

Het ontbijt regelen we hier ook zelf, we hadden ons goed voorbereid met een zak muesli en wat yoghurt, heerlijk op het trappetje hebben we onze buikjes weer gevuld en kunnen de laatste spullen in de koffer gedaan worden.

Kwart over 7 verlaten we het terrein met als bestemming Coffee Bay waar we de “hole in de wall” willen zien, de afstand en tijd op de navigatie doet ons vermoeden al bevestigen het wordt weer een flink stuk off-road rijden. Over dat off-road rijden; Ron heeft hier een flinke sport in gevonden, als de navigatie zegt dat we om 9:15 aankomen dan probeert hij zoveel mogelijk tijd “eraf” te rijden, zijn beste score tot nu toe is zo’n 20 minuten tijdswinst.

Na een flinke stuiter rit komen we aan bij Coffee Bay en vervolgen we onze weg naar het uitkijkpunt voor “hole in the wall” helaas vertrouwen we het hier niet, zo er staan binnen no-time 4 man om de auto heen waarvan de een ons wel wil gidsen, de ander zal op onze auto passen en zo willen ze allemaal wel wat doen, we gaan op ons gevoel af en draaien meteen 180 graden. We moeten het maar doen met de plaatjes van Google.

Op naar onze eindbestemming Port Elizabeth, we hebben nog zo’n 7 uur rijden voor de boeg. Als we eenmaal weer op de verharde weg komen gaat het allemaal vrij soepel, nog niet al te veel wegwerkzaamheden en weinig oponthoud. De navigatie verteld ons steeds waar de benzinepompen zijn en we zijn er intussen wel achter dat dit vaak in plaatsjes is waar we doorheen rijden. De “snelweg” gaat gewoon door de stad of het dorpje heen en hier vind je dan ook meteen weer allerlei winkels zoals de Spar, KFC of wat andere lokale winkels die we nu wel herkennen. Rond half 12 gaan we op zoek naar wat eten, we konden niets in de verschillende Spars vinden die we tegen kwamen dus zijn we bij Steers beland een soort van Mc Donalds en Burgerking, deze zat bij de Shell we moesten toch tanken en het zag er allemaal vrij netjes en gecontroleerd uit.

We wisselen weer met rijden en gaan op naar het laatste lange stuk, de kilometers vliegen voorbij net als de kilometers wegwerkzaamheden, het is zoals we eerder al zeiden zo frustrerend om te zien hele stukken weg zijn afgesloten maar er is dan niemand bezig maar er staan wel mensen te vlaggen en het verkeer te regelen. Al met al komen we niet veel later aan op onze bestemming in Port Elizabeth de Ibhayi town lodge. We checken snel in en gaan dan nog even de stad in om wat te eten, bij de receptie vertelden ze ons over de boardwalk waar wat eettentjes zitten en hier gaan we dan ook naar toe, uit eindelijk eten we bij een goede Italiaan en smaakt het ons prima. Helaas moeten we alles wel met de auto doen want in de avond wandelen raden ze echt overal af, hier luisteren we dan maar naar.

Na een lange dag zullen onze nieuwe bedjes vast weer lekker liggen.

Groetjes,
Ron & Claudia