Van een Kip een Dong maken

In Luang Prabang heb je de traditie “morning alms” (overigens ook in andere steden maar hier is het echt bekend) het is een traditie van de monniken die om 4 uur opstaan, gaan bidden en vervolgens de straat om gaan om zo hun eten voor de dag te verzamelen, ze lopen met mandjes door de straten en mensen geven hun offer in de vorm van eten. De oudste monniken lopen voorop gevolgd door steeds jongere. We wilde dit graag zien en hadden special hiervoor de wekker gezet. Helaas was het vroege opstaan voor niets, we hebben maar een kleine glimp opgevangen en hebben alleen de jongkies nog gezien. Gezien het onze laatste dag in Luang Prabang is hadden we onze tassen al gepakt en bij het verlaten van het hotel al gelijk uitgecheckt.

Vroeg op en nog ruim een uur te gaan voor onze dagtrip, op jacht naar een lekkere bak koffie dus welke al snel hadden gevonden bij Joma, een tentje waar we intussen al vaker onze cafeïne shot hebben gehaald. Na lekker wakker geworden te zijn ons begeven naar het toeristen kantoor voor de geplande trip, we hebben een half-day tour geboekt naar de Pak Ou caves en doen ook nog een bezoekje aan het Wiskey Village.

Met een busje werden we naar de plaatselijke aanleg stijger gebracht en per 6 man ingescheept in hele lange wiebelige “slowboats”. We gingen stroom opwaarts en het duurde zo’n 2 uur voor we op bestemming aangekomen waren. Het Wiskey village was een teleurstelling, er was welgeteld en stalletje met drank en verder was het hele dorp gevuld met winkeltjes met de standaard sjaaltjes, tafelkleden en broeken…. Dit alles was dus niet aan ons besteed, en verder was er ook niets te beleven dus al snel waren we weer met zijn 6en terug bij de boot om door te varen naar de Pak Ou caves.

Volgens de Lonely Planet waren de grotten de moeite waard op te bezoeken dus dat gaf hoop. Na een beklimming van de gebruikelijke trappen kwamen we aan bij de eerste grot. Een geur die we herkennen van diergaarde Blijdorp kwam ons te gemoed en betreft beelden en altaren was er weinig te zien, het leek meer op een verzameling oude kleine afgedankte beeldjes die er stonden te verstoffen dus voor ons reden genoeg om snel naar grot 2 te vertrekken. Deze grot lag dicht bij het water en was niet echt diep, het heeft meer weg van een luifel dus gelukkig stonk het hier niet, helaas waren de altaren en beelden van het zelfde niveau als de eerder bezochte grot. Conclusie van de dag konden we dus al snel opstellen, Pak Ou caves is voor ons een domper net als het Wiskey Village, gelukkig was de boottocht meer dan de moeite waard en is het desondanks geen verspilde ochtend geworden.

In de middag hebben we nog de plaatselijke tempel van Luang Prabang aangedaan, na een klim van zo’n 210 treden hadden we de top bereikt en werden we getrakteerd op een geweldig uitzicht over de stad waar we de nodige foto’s hebben kunnen maken. De tempel zelf was niet heel bijzonder maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door het geweldige uitzicht.

Na de beklimming hebben we afscheid genomen van Joma met een opfrissertje en wat eten waarna we naar ons hotel zijn gegaan. Daar nog even op het bankje een boekje gelezen en vervolgens met een Tuctuc naar het vliegveld gebracht voor de 6e vlucht van onze vakantie.

Tot groot genoegen van Ron mochten we eindelijk plaatsnemen in een klein toestel met turboporps ivm turbine motoren, dat kom je tegenwoordig niet veel meer tegen en jawel, wij mogen hem afstrepen van het lijstje. De vlucht was in 50min geklaard en verliep verder rustig. Vooraf hadden we ook al ons hotel incl. airport transfer geregeld, we liepen als een geoliede machine zo overal langs en voor we het wisten zaten we in de auto op weg naar ons hotel in Hanoi, wederom Rising Dragon Legend gezien de service onovertroffen is.

Na een snelle hap in het New Day restaurant is het voor ons tijd om ons bedje op te zoeken na een toch wel drukke dag. Morgen ochtend worden we weer vroeg opgehaald.

Groetjes
Ron & Claud