Stress om weg te komen

Vanmorgen was Claud al vroeg wakker, toch ongemerkt in haar slaap bezig geweest met het gebrek aan wifi waardoor we ons vervolg niet konden plannen. Gelukkig bij het ontwaken bleek ook de internetverbinding uit zijn slaap en konden we weer verder.

Het voordeel van niet plannen en bij de dag leven is dat het lekker ongedwongen is, nadeel is wel dat je afhankelijk bent van de techniek wil je het maximale uit je vakantie halen en niet afhankelijk te zijn van boekingskantoortjes. Gelukkig deed het internet het weer dus we konden direct aan de slag. Het plan is om de reis te vervolgen naar Laos, na wat verhalen gelezen te hebben is reizen per bus uitgesloten gezien we dan een reis van zo’n 24 uur voor de boeg zouden hebben op niet al te beste wegen. Het wordt dus vliegen naar de volgende bestemming maar helaas klinkt dit makkelijker dan gedacht, iets wat ons ook wel is tegen gevallen gezien we eigenlijk bij al onze vakanties prima lucht-connecties konden vinden. Toch laten we ons niet kennen en vooral Claud is erg handig met de luchtvaartmaatschappijen (thuis is ze ook de echte vliegtuigen gek en weet ze zowat alle diensttijden van de grote luchtvaart maatschappijen op de standaard vluchten van europa, niet zo gek als je bijna wekelijks langs Schiphol rijdt en een liefde voor de geur van kerosine hebt). Na wat puzzelen en vergelijken hebben we een vlucht gevonden, ietjes duurder dan verwacht maar beter iets dan niets, de laatste dagen op 1 plek is ook zonde van het geld. Ook dit had wat voeten in de aarde, blijkbaar was er een storing bij de bank want de eerste poging was niet doorgekomen bij de luchtvaartmaatschappij, gelukkig was het hotel personeel zo vriendelijk zo dat we bij de receptie konden bellen en alles checken. Gelukkig ging de 2e poging wel goed.

Met een ticket in de mailbox stonden we voor de volgende uitdaging, gezien we vliegen vanaf Phom Phen en we nu nog in Siem Reap zijn moesten we ons vervoer nog regelen, dit bleek een grote uitdaging gezien de feestdagen die hier aan de gang zijn, meeste bussen vertrokken niet of waren al volgeboekt. De hotelmanager bleek een echte regelaar en heeft druk in de rondte gebeld. Na een half uurtje belde hij ons op de kamer dat we onze tassen moesten pakken, hij had een bus geregeld die ons oppikt. Snel onze tassen gepakt, uitgecheckt en daarna nog even bijgekomen van de stress die verkassen heet.

De busreis was zoals verwacht, hobbelig maar ok, we hebben ons prima vermaakt (alles beter dan de vlucht missen) om half 1 gingen we de bus in en om half 11 waren we bij het hostel. Vooraf hadden we al snel even op tripadvisor en booking gekeken voor een overnachtingshotel, we zijn gestrand in Homeland Guesthouse… slechts voor 1 nacht want om 6:20 vertrekt ons vliegtuig naar Vientiane met als tussenstop Bangkok.

Groetjes,
Ron & Claud