Terug naar Zuid-Afrika

Vandaag staat er weer een dagje sturen op het programma, we gaan Swaziland achter ons laten en gaan weer terug naar Zuid-Afrika. We hebben voor nood een wekker gezet maar die hebben we hier echt niet nodig, het is half 6 en we zijn beide alweer wakker. We slapen prima in de rondavel alleen de zon komt hier al zo vroeg op dat we daardoor steeds gewekt worden, een prima reden om uit bed te gaan. We frissen ons op en pakken onze koffers in en gaan richting de plas die voor het restaurant ligt om te kijken of we nog wat dieren kunnen zien. Helaas heeft de regen en onweer van afgelopen nacht de dieren naar hun schuilplek doen gaan, de vogels zijn niet vertrokken en geven nog een mooi concert zo op de vroege ochtend. We ontbijten nog wat, checken uit en laten het Hlane park achter ons. Als we wegrijden zien we nog een paar olifanten dat blijft toch raar ipv de koeien in de wei die we in Nederland gewend zijn.

Claud heeft er zin en stuurt er lekker op los, Ron heeft weer een leuke route in de navigatie gezet en we komen weer genoeg mooie vlaktes tegen. Na zo’n 1,5 uur rijden komen we aan bij de grens, voordat we de grens overgaan tanken we de auto nog even vol, en kan het stempelen weer beginnen. Een briefje met stempels voor de auto, en natuurlijk weer in onze paspoorten, we zijn weer in niemandsland en melden ons daarna weer bij de douane van Zuid-Afrika, ook hier weer het zelfde tafereel en hier komen we er ook weer goed doorheen. Claud stapt weer achter het stuur en als we het terrein afrijden voor een laatste check moet ze haar rijbewijs laten zien, ze vraagt nog of ze het internationale rijbewijs wil zien maar dat hoeft niet, weer voor niets gekocht dit jaar.

We zijn het terrein af en gaan de weg op, nouja we doen een poging, na 500m worden we aan de kant gezet door wat eruit ziet als het leger, vol bewapend. Ook hier willen ze weer het rijbewijs zien en nu ook het paspoort (waar ze weer flink zoeken naar alle stempels). Ron mag de auto uit om de koffers te openen en die te laten inspecteren, maar hij hoeft alleen zijn spullen te laten zien, alleen snapte de beste man niet dat wij onze koffers altijd fifty-fifty verdelen dus moest ook de andere koffer open, eenmaal alles gecheckt konden we onze weg weer vervolgen.

We hebben nog een flinke rit voor de boeg want het is de bedoeling om naar Harrismith te rijden, gezien we geen internet hebben gehad de laatste dagen konden we niet heel veel voorbereidingen treffen dus hopen we maar dat dit een goede keuze is.

Na de nodige wegwerkzaamheden met bijbehorende opbrekingen komen we aan in Harrismith en kan de zoektocht beginnen naar een slaapplek, we gaan weer ouderwets deuren af van guesthouses en B&B’s, het is erg druk en we krijgen vaak nee te horen. Maar de aanhouder wint en uiteindelijk lukt het ons toch en komen we in een leuk guesthouse terecht waar we de enige zijn, het is een grote villa met dito oprijlaan, de wijk waar we zitten doet een beetje Amerikaans aan, grote vrijstaande huizen, oprijlanen en ook de stijl van de huizen doet ons aan onze vorige vakantie denken.

Helaas is er in deze plaats niet echt een restaurant te vinden verteld de eigenaar dus moeten we naar een plaats 17km verderop rijden maar dat is geen probleem. We eten wat en gaan weer terug naar onze “villa” waar we nog snel een guesthouse boeken voor morgen.


Groetjes,
Ron & Claudia