Uyuni Saltflats
Door: RonClaud
Blijf op de hoogte en volg Ron en Claudia
31 Oktober 2014 | Bolivia, Uyuni
We hebben heerlijk geslapen en waren toch op tijd wakker, maar goed ook wat we moesten nog het een en ander regelen. Het ontbijt was al vroeg klaar in ons hotel en smaakte prima, daarna snel de straat op en naar het kantoortje gegaan wat gisteren helaas gesloten was. Gelukkig waren we vroeg en konden we nog inboeken op de tour die vandaag vertrok. We hebben een drie daagse tour geboekt rondom de zoutvlakte van Uyuni.
Terug naar het hotel en onze tassen ingepakt, we moesten om 10:30 terug zijn bij het kantoortje voor vertrek. De grote backpacks werden op het dak gebonden en met vijf toeristen en een chauffeur paste we prima in de grote Toyota Land Cruiser, dit is ons stekje voor de aankomende drie dagen.
De eerste stop was bij een trein kerkhof, ze hadden vroeger in Uyuni een treinen fabriek maar die glory dagen zijn voorbij, er staan een tiental oude stoomlocomotieven net buiten Uynuni weg te rotten maar dat is een prachtige plek voor foto’s. Gelukkig stonden er nog genoeg wat ‘s nachts worden de treinen stukje bij beetje gesloopt voor het staal wat ze hier weer goed kunnen hergebruiken. Na het schieten van de nodige foto’s zijn we naar een dorpje gereden waar we een uitleg kregen over het zoutmijnen, hoe de bevolking ervan leeft en hun huizen ervan bouwen. Prachtig om te zien dat ze nog zoveel van zout kunnen maken. Nu we een beetje inzicht hebben hoe en wat ze met zout kunnen maken zijn we doorgereden naar de zoutvlakte zelf, een landschap wat we niet snel zullen vergeten 320km van west naar oost en 160km van noord naar zuid, je bent dus echt in niemandsland. De zoutvlakte leent zich prima voor artistieke foto’s waar de gids prima raad mee wist, met tweetallen hebben we leuke en hilarische foto’s gemaakt. Ondanks dat het hier maar zo’n 16 graden warm is (het meer ligt op 3700meter) voelt het vele malen warmer, je krijgt op de zoutvlakte namelijk een dubbele dosis zon, zowel van boven als van beneden (goed insmeren met de zonnebrand dus). We hebben in de namiddag nog een eilandje bezocht dat vol stond met cactussen, een aantal waren wel tot 12meter hoog (terwijl ze zo’n 1cm per jaar groeien krijg je een indruk hoe oud sommigen zijn).
Na een dag op de Salar de Uyuni zijn we naar de buitenrand gereden waar ons hostel stond, een hostel gebouwd met zoutstenen. Het was er erg gezellig met de groep en kregen goed te eten, met het vooruitzicht op morgen zijn we vroeg gaan slapen, de wekker staat gepland voor 5 uur.
Ron & Claud
Terug naar het hotel en onze tassen ingepakt, we moesten om 10:30 terug zijn bij het kantoortje voor vertrek. De grote backpacks werden op het dak gebonden en met vijf toeristen en een chauffeur paste we prima in de grote Toyota Land Cruiser, dit is ons stekje voor de aankomende drie dagen.
De eerste stop was bij een trein kerkhof, ze hadden vroeger in Uyuni een treinen fabriek maar die glory dagen zijn voorbij, er staan een tiental oude stoomlocomotieven net buiten Uynuni weg te rotten maar dat is een prachtige plek voor foto’s. Gelukkig stonden er nog genoeg wat ‘s nachts worden de treinen stukje bij beetje gesloopt voor het staal wat ze hier weer goed kunnen hergebruiken. Na het schieten van de nodige foto’s zijn we naar een dorpje gereden waar we een uitleg kregen over het zoutmijnen, hoe de bevolking ervan leeft en hun huizen ervan bouwen. Prachtig om te zien dat ze nog zoveel van zout kunnen maken. Nu we een beetje inzicht hebben hoe en wat ze met zout kunnen maken zijn we doorgereden naar de zoutvlakte zelf, een landschap wat we niet snel zullen vergeten 320km van west naar oost en 160km van noord naar zuid, je bent dus echt in niemandsland. De zoutvlakte leent zich prima voor artistieke foto’s waar de gids prima raad mee wist, met tweetallen hebben we leuke en hilarische foto’s gemaakt. Ondanks dat het hier maar zo’n 16 graden warm is (het meer ligt op 3700meter) voelt het vele malen warmer, je krijgt op de zoutvlakte namelijk een dubbele dosis zon, zowel van boven als van beneden (goed insmeren met de zonnebrand dus). We hebben in de namiddag nog een eilandje bezocht dat vol stond met cactussen, een aantal waren wel tot 12meter hoog (terwijl ze zo’n 1cm per jaar groeien krijg je een indruk hoe oud sommigen zijn).
Na een dag op de Salar de Uyuni zijn we naar de buitenrand gereden waar ons hostel stond, een hostel gebouwd met zoutstenen. Het was er erg gezellig met de groep en kregen goed te eten, met het vooruitzicht op morgen zijn we vroeg gaan slapen, de wekker staat gepland voor 5 uur.
Ron & Claud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
