Sandboaren in Huacachina

We hebben heerlijk uitgeslapen in het prima bed van dit prachtige hotel. Na een goede nacht kunnen we er weer even tegenaan vandaag, alleen nog even onze maagjes vullen. Het hotel serveert prima ontbijt en koffie dus dat lieten we niet schieten!

Na het ontbijt hebben we even contact gezocht met het thuisfront, de WIFI verbinding is hier prima dus konden we onze moedertjes bij maken met een paar minuutjes Facetime. Ondanks dat we geen heimwee hebben is het toch altijd leuk onze moedertjes te zien. Moedertjes blij, wij blij dus tijd om de draad van de dag op te pakken, op naar het centrum. De afstanden zijn hier te groot en de temperatuur te hoog voor een lange wandeling dus hebben we een taxi laten komen, voor de bedragen hoef je het niet te laten in ieder geval. We hebben ons af laten zetten op Plaza de Armas (zo heet elk stadsplein in Peru) en hebben hier wat rond gekeken, het toeristenkantoortje wat werd aangeraden door het hotel en de Lonely Planet gaf weinig hoop, er kon geen woord Engels gesproken worden dus met wat handen en voeten de nodige informatie ingewonnen, helaas voor het kantoortje bleef het daarbij, op naar de volgende welke snel gevonden was. Na het vergaren van de nodige informatie is de tour voor vandaag en morgen geregeld.

Alles geregeld en wel konden we de stad Ica verder verkennen, geen culturele plannen maar een winkel centrum had onze aandacht bij het binnenrijden van de stad, daar zijn we dus polshoogte gaan nemen. Prachtig overdekt winkel centrum met AIRCO en een Starbucks voor een frappuccino, ofwel even heerlijk afkoelen van de hitte hier in Ica. Vreemd is wel dat het erg rustig is in het winkelcentrum en er zelfs nog heel veel winkels dubbel aanwezig zijn… in Nederland is dit ondenkbaar en zou het financieel onmogelijk zijn. Hier vind je zomaar dezelfde Etos drie a vier keer in een straat van zo’n 200 meter.

Na het afkoelen en winkelen zijn we teruggegaan naar het hotel om het zwembad in te duiken, hij ligt er tenslotte niet voor niets. Met een sierlijke duik gevolgd door een hevige plons hebben we het zwembad voor geopend verklaard voor vandaag. Heerlijk om even rond te dobberen en een balletje over te gooien, bij komend voordeel is dat de Gopro ook gelijk weer stofvrij is. Alles bij elkaar begint het op een echte vakantie te lijken voor ons.

Ondanks het uitslapen, luieren en winkelen moeten we natuurlijk ook wel wat ondernemen, vanmorgen hebben we een tour geregeld waarvoor we om half vier bij het hotel werden opgehaald door een taxi chauffeur. Een korte rit bracht ons naar Huacachina voor wat actie. Huacachina is een oase die ligt in de woestijn, het lijkt zo uit een film te komen. Na een kort rondje wandelen in deze plaats was het tijd voor ons avontuurtje, we werden met 14 man op een grote buggy (motor en chassis van een Chevy Blazer K5 met zelfgemaakt frame en daarop kuipstoelen) geladen om de woestijn in te duiken. De chauffeur was een jaartje of zestig maar hij had nog de grootste plezier in zijn werk, met hevig gebrul uit de open uitlaat gaf hij de Chevy V8 de sporen. Hoe harder wij juichen hoe harder hij ging rijden en zijn glimlach neem eveneens met dezelfde stappen toe. We vlogen over de duinen zoals je ziet op beelden van Le Dakar, echt een geweldig leuke ervaring. Halverwege de rit zijn we gestopt op een hoge duin, hier konden we genieten van het uitzicht over de woestijn en kregen we uitleg, uitleg over het sandboarden.

Na onze boards te hebben voorzien van een waslaag (door er met een kaars over te wrijven) mochten we het een voor een proberen, op je buik op de board gaan liggen en GAAN !!! SUPER GAAF !!! we konden de ene na de andere af en in de groep ontstond er al snel een competitie wie er het verste kwam, we kregen er steeds meer handigheid in en ook de hoogte van de duinen nam toe. De laatste was uiteraard de hoogste, als een kogel vlogen we naar beneden op onze boards, wat een spektakel en wat gaaf om te doen. Na het boarden werden we elke keer opgewacht door de buggy om verder te gaan zodat het lopen beperkt blijft (een duin op lopen is erg zwaar namelijk). Na een aantal duinen afgescheurd te zijn was het tijd, we werden nog getrakteerd op een prachtige ondergaande zon waarna het tijd was om afscheid te nemen van de woestijn, onze boards en de brullende V8, wat een feest.

Wij gaan snel even afspoelen (het zand zit daar waar wij niet willen) en moe maar voldaan ons bedje in.

Weltruste
Ron