Op naar Sucre

Vanmorgen was het zover, we laten La Paz achter. Een leuke stad om te verblijven en waar we een leuke tijd hebben gehad. Onze tickets hadden we al twee dagen geleden geboekt, naar Sucre is een dergelijk 13 uur per nachtbus maar gezien de reisziekte van Claud heeft dit niet onze voorkeur, na wat speurwerk hebben we vliegtickets gevonden voor een directe vlucht, wel een dagje later maar uiteindelijke komen we op hetzelfde tijdstip aan als dat we de bus hadden genomen.

Na de wekker ons even snel opgefrist en de tassen gepakt, iets wat alweer een fluitje van een cent voor ons is, het gaat ons steeds beter af. De kamer nogmaals gecontroleerd op vergeten spullen en uitgecheckt. Een taxi was zo gevonden en op naar het vliegveld, La Paz heeft een internationaal maar voor ons een klein vliegveldje, wel staan er nog een paar mooie oldtimers geparkeerd wat leuk is om te zien. Na het inchecken nog even snel ontbeten en zitten kletsen met een gepensioneerde fotograaf uit België die hier woont en werkt voor zijn hobby, leuke verhalen en hij vermaakte zichzelf vooral met het organiseren en begeleiden van motorritten… jullie begrijpen de babbel was snel gemaakt.

De koffie was op en we hebben wat gegeten, op naar de douane, stelt hier niet zoveel voor en was zo voor elkaar. Nog even plaats genomen in de wachtruimte en …. Totaal alle omroepen gemist, we hadden het boarden niet in de gaten maar waren gelukkig net op tijd om niet onze vlucht te missen. Al hollend over het vliegveld naar ons vliegtuig gesneld, wat een gaaf ding was dat (Bombardier CRJ-200) leek op een groot privé vliegtuig waar zo’n 48 passagiers in passen. De vlucht was in 40 minuten geklaard en dat is toch een heel stuk beter dan 13 uur in een bus zitten.

Uit het vliegtuig was het een klein stukje naar de gate, ofwel een klein gebouwtje met een lopende band van 5 meter, met het zo weinig passagiers aan boord waren onze tassen natuurlijk zo uitgeladen en weer op hun vertrouwde plek, jawel onze rug.

We raken aardig gewend aan de valuta en wisten ongeveer waar het hotel zat wat we voor ogen hadden dus een taxi was zo gevonden voor het juiste bedrag. Het hotel (Casarte Takubamba) bevindt zich midden in het centrum en is werkelijk waar prachtig, we zitten op een zolder kamer een het grootste bed wat we tot nu toe gehad hebben, de kamer is heerlijk ruim, schoon en modern. Onze tassen snel gedropt en op de stad in, eens kijken wat Sucre ons te bieden heeft.

De stad doet door zijn wit gepleisterde huizen en gebouwen Spaans aan, het is er schoon en veel minder heuvelachtig dan de voorgaande steden die we bezocht hebben. Het centrale plein is erg gezellig met zijn fonteinen en perkjes en alles is netjes onderhouden. Bij de lokale toeristen winkel hebben we wat informatie ingewonnen en hebben we een rondje door de stad gemaakt. Een bezoek aan de plaatselijke markt is erg leuk en totaal anders dan we gewend zijn, kleine stalletjes waar iedereen zijn waar probeert te verkopen, het doet erg gezellig en charmant aan. Na de markt zijn we naar de bovenrand van de stad gelopen, hier hadden we een uitzicht over de hele stad, echt super gaaf. Zoals gezegd doet Sucre mooi, schoon en gezellig aan, helaas voor ons blijft het daar bij wat echt veel te beleven is er helaas niet, na een flinke wandeling op Hollandse pas hebben we de stad wel gezien. S’avonds hebben we gegeten bij een gezellig restaurantje waar we nog een bekende tegenkwamen die aanschoof om te eten, hier nog lekker gekletst over het reizen en de nodige tips uitgewisseld.

Met behulp van WIFI, Tripadvisor en Booking hebben we de volgende plannen gesmeerd, we blijven een nacht korter in Sucre dan verwacht en zullen morgen alweer vertrekken (zonde van ons mooie hostel).

Liefs,
Ron & Claud