Op naar Bolivia

Vandaag gaan we Peru achter ons laten, we hebben gisteren een bus ticket geboekt naar La Paz met een tussenstop in Copacobana. Vanmorgen waren we netjes op tijd ons bed uit, niet vanwege de wekker maar beide hadden we barstende hoofdpijn, wellicht toch last van dat ene biertje wat we gisteren bij het eten genomen hebben en niet goed samen gaat met de hoogte (Puno bevindt zich op 3800m). Met een douche, snel ontbijt en een saridon onszelf geprobeerd bij elkaar te rapen en de tassen ingepakt. Gisteravond hadden we ons verblijf al betaald dus we konden zo weg, sleutel op de balie en hup de straat op, we hadden mazzel want een taxi reed ons al tegemoet, kwestie van een vingertje de lucht in en we konden instappen… Op naar de bus.

De bus was er een in de categorie LUXE, lederen zetels met voetensteun waar vooral Ron nog even op bij moest komen, gelukkig zakte de klachten halverwege de rit al weg en konden we genieten van het uitzicht die de rondweg van het (daar komt ie weer) Titicaca meer ons gaf.

Zo’n 5 km voor Copacobana kwamen we aan bij de grens overgang, eerst moesten we uitstempelen bij een Peruaans kantoortje (bij een iemand die naar ons idee een undercover agent van de FBI was, hij keek heel nors en nam iedereen in zich op, jammer voor hem verraadde zijn Police Wasington DC pet die hij op had hem). Na de nodige stempels konden we een huisje verder, hier kregen we wederom stempels maar dan om Peru uit te komen. Met de nodige stempels op zak konden we de grens over naar huisje nummer drie met onze gestempelde paspoorten maar nu voor de immigratie formulieren, ook dit was zo geklaard en konden we door naar Bolivia. Onderweg moesten we nog eenmaal stoppen, dit om iets als toeristenbelasting te betalen ter waarde van € 0,13 cent per persoon maar het geluk was geheel aan onze zijde !!! Het kantoortje was dicht dus we hielden mooi alle 26 centen op zak !!!

Tijdens de tussenstop in Copacobana konden we een wandelingetje maken door het dorpje, het doet erg schattig aan en in het centrum bevindt zich een prachtige basiliek, we konden er helaas niet in maar de buitenzijde was al prachtig. Na onze wandeling een snelle pisstop gedaan en op naar de bus die ons naar La Paz zou brengen (dit was een andere bus dan de bus die ons naar Copa bracht). Tijdens het instappen kwam er wat onrust bij de organisatie, het bleek dat de bus een paar stoelen te kort kwam of de organisatie er meer had verkocht dan aanwezig, hoe dan ook kwam het erop neer dat niet iedereen mee kon. Na een hoop passen en meten was het voor elkaar enkel 2 stoelen te kort en jullie raden al wie er nog buiten de bus stonden …. Inderdaad twee blanke Europeanen met rood verbrandde neusjes. Het is vermoedelijk diezelfde rode neusjes die medelijden opwekte bij de chauffeur waarna hij heuse vip-plaatsen aanbood, jawel wij zaten gezellig voorin bij de chauffeur met een uitzicht waar de overige 40 passagiers jaloers op waren.

De route van Copa naar La Paz was geweldig, een bergroute langs het… T.C. meer (je mag hem best nog stiekem voor je zelf hardop uitspreken) van zo’n 180 km. Tussentijds moesten we ook nog met bus en al het meer oversteken, de bus ging op een houten ponton waaraan ze een 60pk buitenboord motor hadden gebonden en de passagiers werden met kleine bootjes overgevaren. Gaande weg werd de weg steeds drukker en kwamen we aan in een van de voorsteden van La Paz, het doet allemaal wat armoedig aan en ze zijn nog heel veel aan het bouwen en verbouwen (grappig feitje is dat ze hier vooral met Volvo Trucks rijden, dus mocht Ome Hans zijn MAN kwijt willen kan hij altijd nog in Bolivia aan de slag, allemaal mooie oude beestjes als de F7, FH10, FH12, hij kan zijn Volvo hart hier helemaal ophalen). Richting het centrum van La Paz leek de weg een duikvlucht te nemen, de stad is gelegen tussen een aantal bergen maar dan wel op het laagste punt, de chauffeur heeft al zijn remkunsten uit de kast gehaald en ons veilig in het centrum afgezet.

Het hotel (Estrella Andina) dat we gisteravond nog geboekt hadden was 2 minuten lopen vanaf de afzetplaats, een bijkomend mazzeltje en het ziet er nog super leuk uit ook. Net als de stad zijn de muren hier overal beschilderd, niet met grafiti maar heuse muurschilderijen.

Al met al kijken we uit naar ons verdere verblijf in La Paz, de voortekenen zijn goed!

Welterusten
Ron & Claud