Kedeng, kedeng, oeee oehhh

Zoals we met jullie hebben afgesproken zijn we vandaag naar Melaka gereisd, een oude plaats aan de west kust tussen Kuala Lumpur en Singapore in. Deze stad is populair bij toeristen en vooral bij de Nederlanders omdat de stad een rijke Nederlandse geschiedenis kent.

Jullie hadden het kunnen raden, de wekker….. makkelijk te raden voor jullie des te lastiger uit te voeren voor ons hoewel Claud er weinig problemen mee lijkt te hebben… ach Ron is toch al nooit een ochtend mens geweest dus dat zal ook de Aziatische lucht niet kunnen veranderen. We hebben gister avond al even gezocht waar we het treinstation konden vinden en wat de tijden en kosten waren voor vertrek terug naar Maleisië. We hebben onze dag (in tegenstelling tot andere trips) dus goed van te voren kunnen plannen. Na het inpakken van de backpacks en het uitchecken zijn we de stad ingetrokken richting de SB (jullie mogen dezen afkorting raden), daar heerlijk wakker geworden bij een fontein met wat koffie en ontbijt. Ook is hier de eerste souvenir van de vakantie gekocht een heuse mok van de SB met Singapore gekocht, je ziet zo werken we ook nog aan de uitzet. Na het ontbijt zijn we verder gegaan en voor het eerst in Singapore hebben we gebruik gemaakt van een taxi welke ons naar het station heeft gebracht. Het station was een oud een imposant gebouw waar je je ogen uit keek. Nadat we de zekerheid hadden dat we met de trein mee konden en de tickets in handen hadden hebben we onze bagage in een afgesloten ruimte achter gelaten op het station en zijn we nog even terug gegaan naar Orchard Road. We zijn er gister avond nog geweest maar je blijft je verbazen. We hebben nogmaals staan twijfelen of wat spulletjes te kopen maar uiteindelijk daar toch vanaf gezien, we kunnen het tenslotte maar moeilijk meenemen. Na wat rondlopen de metro terug gepakt naar het treinstation om daar nog wat proviand in te slaan voor vertrek. Om 14:00 was het zover, we konden weg uit Singapore, een stad om graag nog eens terug te komen.

Voordat we de trein in konden moesten we eerst een check door waar we weer een stempel in het paspoort erbij kregen met departure van Singapore en we kregen ook weer een immigration form van Maleisië. Na een half uurtje in de trein kwam de deze tot stilstand en moesten we allemaal de trein uit inclusief paspoort, hier was dus de douane hier werd alles weer nagekeken en we mochten het land zo verlaten. Dit was de laatste controle die we hadden wat erg vreemd is want we hebben nu niets in ons paspoort staan dat we geregistreerd staan in Maleisië de eerder ingevulde formulieren hebben we nergens hoeven te laten zien en een stempel hebben we ook niet gehad. Op het station nog maar even wat douaniers aangesproken en die hebben ons verteld dat we ons trein ticket maar moeten bewaren bij het paspoort voor als we het land weer uitgaan, we waren hier wel een beetje op voorbereid want het stond ook wel in de LP maar al met al blijft het vreemd.

De trein was verre van hip en modern maar verder goed te doen, de wagen was van het bouwjaar dat ze net de airconditioning hadden uitgevonden maar deze nog niet goed konden controleren…. We hebben getwijfeld of we niet toevallig op gekoeld transport waren ingeschaald, we hadden gerust diepvries mee kunnen nemen zonder koeltassen… Halverwege werd Claud wat misselijk van het geschommel en juist op dat punt kwamen er 2 dames voor ons een visje eten, de lucht was al smerig maar de manier waarop was een traktatie voor het gehoor, al smekkend werd het visje verorberd en de twijfels die we hadden of het wel zou smaken werden gelukkig weggenomen met een luidruchtige boer waar een volwassen bierdrinkende vent jaloers op zou zijn. De reis zou 5 uur in beslag nemen en gelukkig hadden we de accu van de laptop helemaal volgeladen zodat we gezellig saampies in onze dikke vesten Prison Break konden kijken. Na 5 afleveringen en 2 graden onderkoeling kwamen we om 18:50 aan in Tampin, een stadje 43km van Melaka vandaan. Daar hebben we een taxi gepakt die ons naar onze eindbestemming heeft gebracht.

Door onze vakbekwame taxi chauffeur, echt respect voor de man die durft te rijden met volgens Nederlandse auto technisch afgeschreven auto (remmen, ophanging, ect) zijn we afgezet in China town, we hadden al in de LP gezien waar we moesten zijn dus we gingen recht op ons doel af. We zijn gestrand in het Heeren Inn Hotel…. (inderdaad Nederlandse geschiedenis) een net hotel waar we alles hebben behalve WIFI, jullie zullen dit dus pas wat later kunnen lezen.

Nadat we de tassen hadden boven gebracht zijn we in het donker de stad gaan verkennen, het was tenslotte al na achten maar we hebben zeker een hele leuke eerste indruk overgehouden aan de stad, we zijn benieuwd naar morgen…. Naar daglicht.

Welterusten en tot blogs

Ron en Claud

Foto’s
http://s831.photobucket.com/albums/zz239/ronclaud/Dag%2018/