Vervlogen tijden

Geen wekker gezet, toch vroeg wakker… geen punt want we hebben genoeg voor ogen om vandaag te doen. Na ons te hebben opgefrist hebben we de koffers in de auto geladen en hebben we uitgecheckt, drie nachten motel en het viel niet tegen !

Na een ontbijtje bij Panera Bread en een take-away koffie van de Starbucks hebben we ons geïnstalleerd in de auto voor de aankomende uurtjes. De navigatie vertelde ons de beste weg naar Detroit en de rit ernaar toe verliep dan ook vlekkeloos, onze huur auto bevalt prima !

We zijn dit keer niet direct doorgereden naar ons hotel maar we hebben eerst een leuke stop gemaakt, de eerste stop van Detroit was bij het Motown museum. Motown bij velen bekend en zo niet is het verplicht dit even te Google’n ! Het museum bevond zich in het allereerste woonhuis waar Berry Gordy zijn studio begon en is grotendeels nog helemaal in tact, van zijn begin jaren tot nu wordt de hele Motown muziek besproken en zijn er unieke voorwerpen verzameld uit de hoogtijd jaren, geweldig om te zien en de enthousiasme van onze vrouwelijke gids hielp ook zeker mee. Al zingend liet ze het effect van het gezaagde gat in het plafond horen, de bekende echo uit de Motown singels (ze hadden nog geen computers natuurlijk dus gebruikte ze de galm van zolder) en al dansend liet ze alle bekende moves zien uit die tijd.

Al swingend gingen we terug de auto in en zijn we doorgereden naar het hotel, voor het eerst kregen we te maken met verplichte valet-parking (normaal houden we liever zelf de sleutels in handen) maar het was nu eenmaal verplicht… en het geeft toch wel een bepaald gevoel van luxe hihi. We kregen een hoekkamer op de 20e verdieping met uitzicht over het water en de stad, we zitten er weer prima bij.

Nadat we even genoten hebben van het uitzicht werd de auto voorgereden en zijn we ingestapt, Ron wilde nog een aantal plaatsen bezoeken waar Detroit dezer dagen helaas om bekend staat. Na de periode van welvaart (jaren ‘50 / ‘60) en er een hele drukke automotive industrie was kon het allemaal niet op, bijna 2 miljoen mensen leefde in deze drukke stad en het liep allemaal als een zonnetje. Eind 60-er jaren besloten de autofabrikanten hun productie te verhuizen naar goedkopere landen waardoor de fabrieken en mensen hier overbodig raakte, de stad liep leeg en kwam in verval, vele huizen en fabrieken staan leeg en zijn jaren lang verwaarloosd met in 2013 een dieptepunt van een naderend faillissement van de stad.
We zijn langs de voormalige Packard fabriek gereden en hebben hier de nodige plaatjes geschoten, een trieste situatie maar wel erg fotogeniek, tevens zijn we langs het Michigan Central station en het Heidelberg project gereden… een oud treinstation waar ze sinds kort zijn begonnen het een nieuwe bestemming te geven en een vervallen woonwijk waar de buurt een nieuwe draai aan kunst heeft gegeven.

Na een rondje rijden door de stad hebben we de auto achtergelaten bij de parkeer mannen die er netjes op zullen letten en zijn we te voet verder gegaan voor een hapje eten, dat was al snel gevonden in een hip sport cafe/restaurant waar we onze buikjes hebben gevuld.

Nu nog even wat research doen voor de rest van de vakantie en daarna ons heerlijke bedje in…

Groetjes
Ron en Claud