Terug naar Bukit Lawang

De ochtend begon vroeg, of was het toch de avond die niet ophield. We hebben ontzettend slecht geslapen maar dat is niet verwonderlijk, we lagen gewoon op de grond afgescheiden met een matje. Langzaam ontwaakte iedereen, of durfde de tent uit te komen. Niemand had echt geslapen, iedereen had last van zijn schouders, heupen en rug…. Ofwel alles wat de grond raakt. Na een ontbijtje zijn we langs de rivier stroom opwaarts getrokken, gewapend met zwembroek en bikini en zelfgemaakte sandalen/waterschoenen dmv ducktape. De ducktape is hier weer goed van pas gekomen want met slippers door de stromende rivier zou resulteren in verloren slippers. Na het overwinnen van een klein heuveltje kwamen we uit bij een klein plasje welke werd gevoed door een waterval, hier hebben we heerlijk gezeten en kregen we de beloofde massage door de waterval.

Na de lunch op het kamp zijn we met aan elkaar geknoopte binnenbanden geraft terug naar Bukit Lawang, helemaal gesloopt en blij weer een kamertje te hebben om even te tukken, we hebben dan ook erg genoten van ons middag tukkie.

Na directie overleg is besloten dat we morgen verder trekken, de bustocht is geboekt en daarna hebben we heerlijk nagetafeld met alle gasten. Dit is juist wat ons zo bevalt aan backpacken, niemand gaat apart zitten en in de eetgelegenheid vormt zich altijd een gezellig tafelgroep met Bintang, verhalen, en sate. Ron heeft op verzoek nog een kijkje mogen nemen in de keuken met daarbij een privéles sate saus maken, dat wordt dus thuis zoeken naar de juiste ingrediënten en de keuken in. We gaan niet al te laat naar bed, morgen vroeg op voor onze busrit van 7 uur naar Lake Toba.