Off the road toerrit op Samosir

Vandaag hadden we alleen de wekker voor de zekerheid gezet zodat we niet een hele dag aan het slapen zouden verliezen. We hebben heerlijk geslapen en waren rond 8 uur wakker. Na een opfrisbeurt hebben we de scooter opgezocht en zijn we onze toer begonnen, ze adviseerden alleen de noordelijke kant van het eiland rond te toeren omdat de zuidelijke kant zeer slechte wegen heeft. Zo gezegd zo gedaan, onderweg nog even langs de ATM om te pinnen en lekker gereden, de scooter doet het prima en het schakelen (half automaat met 4 voetversnellingen) was weer snel gewend. Aan de west zijde bevind zich een dorpje waar we heerlijk hebben ontbeten met Nasi goreng, klinkt wellicht wat vreemd maar hier doen ze niet anders. In het dorp bevind zich ook een Hot Spring, een warm meertje wat verwarmd wordt door de vulkaan, we roken bij het aanrijden al een sterke zwavellucht want ons afschrok en ook de plaats zag er niet veel belovend uit, we zijn dus lekker doorgereden.

Eigenwijs en tevens nieuwsgierig als we zijn trokken we naar het zuiden van het eiland via de westzijde, de wegen waren hier inderdaad een stuk slechter maar op zich nog redelijk te rijden. Onderweg zijn we gestopt om ons nogmaals in te smeren tegen de zon en even de benen te strekken. Er kwam een oud vrouwtje aanlopen wat de eigenaresse was van het huis waarvoor we waren gestopt en we werden direct binnen uitgenodigd, daar het traditionele huis bezichtigd en wat foto’s gezien, als dank hebben we haar 10.000 rp gegeven waarbij de tranen in haar ogen sprongen en we als dank 2 verse kippen eieren meekregen, deze moesten dus mee in de rugzak op hoop van zegen dat ze het zouden redden met deze wegen.

Op het zuidelijkste punt van het eiland zijn we een afslag en/of bord voorbij gereden met alle gevolgen van dien, we kwamen terecht op zeer slechte onbegaanbare wegen waarvan wij dachten dat het zo hoorde en dit de weg was die bedoelt werd, met kunst en vliegwerk hebben we ons erdoor geworsteld, na 1,5 uur kwamen we helaas op een doodspoor en tijdens het navragen kwamen we erachter dat we een heel eind terug moesten, geen leuk bericht als de tank ook bijna leeg is. Wij weer dapper door en hier en daar voor de zekerheid naar de weg en benzine gevraagd, de weg ging nog wel maar benzine werd een probleem. Met onze vingers gekruist sloegen we de juiste weg in en hebben we de scooter echt gemarteld, we zaten meermaals aan de grond en Claud moest zelfs afstappen omdat de helling te stijl was, door putten en geulen hebben we de scooter de weg over gereden, beelden uit Dakar zijn er niets bij. Het is eerder een wonder dan wijsheid dat we niet zijn lek gereden, gevallen, of de scooter kapot is gegaan. Aangekomen bij een kruispunt konden we gelukkig bij een boertje benzine krijgen en trokken we verder. Gelukkig werden de wegen weer beter en konden we vaart maken. We reden door prachtige bergen en rijstvelden en keken onze ogen uit. Helemaal aan de top werd het mistig en koud, we hadden geen idee hoe ver het nog was dus het was een kwestie van stug doorgaan. Uiteindelijk kwam de bewoonde wereld weer in zicht en na 160km konden we de scooter parkeren. De hotel bedienden keken met grote ogen toen we vertelde wat we hadden uitgespookt, geloven doen ze het nog niet denk ik.

Vanavond de laatste avond bij lake Toba, de reis is geregeld, morgen weer vroeg op !

Tot zover de update dankzij de WiFI in Samosir Cottage

Groetjes
Ron en Claud