Tussenstop Mosselbay

Met stijve spieren worden we wakker, dat surfen heeft meer spieren getroffen dan we gedacht hadden. Het regent buiten en we worden rustig wakker vandaag, gaan we weer op pad en hoeven we niet al te ver te rijden. Het ontbijt is weer goed geregeld, Claud kan het goed vinden met een dame uit de keuken en er worden flink wat recepten uitgewisseld. We pakken onze koffers en laten het leuke Jeffreys bay weer achter ons.

Ron heeft weer een leuke route gevonden en jawel ook deze gaat weer over een onverharde weg, en we hebben net schone ramen want we hebben net getankt, de route was het wel weer waard, dat mag weer gezegd worden. Na een kleine rit stoppen we in St Francis Bay waar we naar “Seal point” rijden hier zou je zeehonden tegen kunnen komen maar helaas laten die zich niet in de regen zien. St Francis Bay is een luxe plaats met een hoop grote resorts en hele grote villa’s, maar als we iets verder rijden komen we alweer de sloppen wijken tegen, het is heel tegenstrijdig allemaal. Op de hoek van de “township” staat een tekst met de vraag om daar kleding neer te leggen, wij kunnen het ons niet voorstellen maar het is de harde werkelijkheid.

We rijden verder komen bij de Stormsrivier waar we even stoppen voor een bak koffie, helaas regent het nog steeds en gaan we weer snel de auto in. Na zo’n 2 uur komen we aan in Mosselbay en het is ondertussen wel tijd voor een lunch. Na de afrit zit een winkelcentrum en hier zien we de Mug & Bean weer waar we eerder goed hebben gegeten dus besluiten we hier maar even neer te ploffen.

Na een lekkere salade rijden we naar onze nieuwe overnachting bij het Fly Me To The Moon guesthouse, een erg gave locatie bovenop een heuvel met uitzicht over de stad, we laden onze spullen uit en gaan de stad maar eens verkennen. We rijden de verschillende uitkijkpunten van de stad af en genieten nog even van een paar surfers die wat golven pakken, er zijn hier ook genoeg rotsen in het water dit levert dus spectaculaire beelden op. We kijken nog even in de Lonely Planet en ons oog valt op een koffie zaakje dat zelf de bonen roostert, bij de eerste omschrijving is Ron om en gaan we dus ook even naar de Blue Shed Coffee Roastery. Dat is een schuur op een kleine heuvel waar je de baai in kijkt. Zeen hebben er veel verschillende soorten koffie en zelfgebakken lekkers. De gezellige schuur is gevuld met een mix van allerlei tafels, stoelen en banken, het doet gezellig aan en er zitten aardig wat mensen dus we strijken ook maar even neer, de koffie is goed en de wifi ook, we zoeken meteen wat dingen uit voor onze verdere trip en boeken een walvis tour voor morgen.

Ondertussen is het tijd geworden om te gaan eten en besluiten we naar Delfinos te gaan helaas is dit een beetje een tegenvaller, slechte bediening die onze drankjes niet eens kan onthouden, het eten is ook niet top. We rekenen dan ook snel af en gaan terug naar onze slaapplek om nog even van het uitzicht te genieten. We relaxen nog wat en gaan dan lekker slapen.


Groetjes,
Ron & Claudia