Relaxt door Jogjakarta

Geen wekker, geen tocht, geen gids, geen busrit, pure vrijheid van het uitslapen !!! ofwel in ons geval gewoon weer stipt op tijd wakker dankzij onze bio-wekkert. Claud was al om 6:30 wakker, ondanks dat wel fris en fruitig dus de vakantie doet ons zeker goed!

We hebben gebruik gemaakt van de ontbijttafel van ons hotel, niet heel spannend maar voldoende om kracht op te doen voor het begin van de dag. We zijn direct naar het informatie kantoortje gegaan waar we ook onze trip hadden geregeld naar de tempels om ons te laten informeren over verdere mogelijkheden die we voor ogen hebben. Na e.e.a. rondgesproken te hebben staan nu ook de volgende 3 dagen vast, we trekken verder naar het oosten van Java…

Na het regelen van de toekomstplannen hebben we een taxi laten komen en ons af laten zetten bij een groot winkelcentrum, Claud is door het vele gewandel de gelukkige met een grote voetblaar dus we moesten op zoek naar nieuwe pleisters, je zou denken dat het een vrij standaard product is wat je vindt in een apotheek maar niets is minder waar, ze kennen hier alleen kleine pleistertjes die rondom afsluiten maar dat is niet echt makkelijk bij een blaar van 2cm². Gelukkig na rondvragen en stug volhouden hebben we toch grotere pleisters gevonden. Uiteraard wordt ook elk bakkertje blij gemaakt met een bezoekje van ons gezien de voorliefde van Claud, watertandend kijken we naar alle gebakjes en taartjes die h1er zeer vakkundig in elkaar worden geknutseld, uiteraard nemen we niets want we zijn streng voor onszelf, toch hebben we de spekkoek niet kunnen weerstaan en hebben we een stukje meegenomen om te proeven…… helaas…. toch niet zo lekker als de spekkoek die opa altijd mee nam bij een van zijn toko’tjes.

Starbucks, uiteraard hebben we ook die weer gevonden voor een wakker-wordt-bakkie voor Ron, we drinken weinig tot geen koffie dus dit was een welkom bakkie. De wifi verbinding gaf ons ook gelijk mooi de gelegenheid alvast een extra wasrek te bestellen bij (online bestelshop Fam. Sleebos te Vlaardingen ) voor thuiskomst. Na ons bakkie zijn we op pad gegaan voor wat cultureel verantwoorde bezichtigingen van de stad, zo zijn we naar het Vredeburg fort gegaan (inderdaad Nederlands) welke gelukkig wel goed geconserveerd is gebleven, we hebben hier wat rond gelopen en gelezen over de periode dat Indonesië zelfstandig werd. Na Vredeburg nog doorgelopen naar het Kraton paleis welke helaas al om 2 uur gesloten was dus dat was snel gezien, gelukkig konden we nog naar het waterkasteel (ook Nederlands). Tijdens de wandeltocht naar het kasteel kwamen we nog een lokaal satay tentje tegen, we konden de verleiding niet weerstaan en hebben ons getrakteerd op satay Ayam (kip),satay kambing (geit) compleet gemaakt met wat lontong, voor een dikke 33 DUIZEND roepiea werden er 20 stokjes sateh met lontong voorgeschoteld (daar kan je toch niet voor zonder zitten) het was erg smakkelijk en onze bordjes waren in record tempo leeg. Verderop kwamen we een kleine garage tegen waar ze oude motoren restaureerde, er stonden een aantal mooie BSA’s en natuurlijk moesten we hier even stoppen, gelukkig voor de vloer van de eigenaar konden we al niet meer kwijlen na onze satay. We raakte hier in een gesprek met een local en vroegen naar het waterkasteel, deze was nogal verborgen in de wijk. Hij leidde ons erheen en vertelde honderduit, hij bracht ons door tunneltjes naar allerlei plekken rondom het kasteel die we anders nooit hadden gevonden. Het waterkasteel was helaas ook gesloten maar onze vriend wist wel een plekje, hij leidde ons achterom en binnendoor waarna we toch het waterkasteel konden zien. Hij vertelde over de geschiedenis en liet ons nog wat kunstenaars zien welke druk bezig waren met hun Batik hobby, helaas is het niet onze stijl en hebben we er ook geen slachtoffer voor in onze familie / vrienden groep dus aan ons viel niets te slijten…. We hebben hem vriendelijk bedankt en een fooitje toegestopt als dank voor zijn rondleiding.

Zoals gezegd bevindt het waterkasteel zich erg verstopt tussen de wijken met als gevolg dat hier geen taxi te vinden is, we besloten een eind terug te gaan naar de hoofdstraat in de hoop daar een taxi te vinden, helaas later dan gehoopt maar we troffen er een die ons naar ons hotel bracht waarna we ons heerlijk hebben vermaakt in het zwembad. Even lekker poedelen en een baantje trekken om af te sluiten met een B****tje. Terug op de kamer ons verder opgefrist en klaargemaakt voor om een hapje te eten en jullie op de hoogte stellen van al onze avonturen uit Indonesië.

Groetjes
Ron & Claud